ΤΟ ΑΥΤΙ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ. ΠΤΗΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ (ΜΕΡΟΣ Α)

ΤΟ ΑΥΤΙ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ. ΠΤΗΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ (ΜΕΡΟΣ Α)

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί τα αυτιά σας βουλώνουν στις πτήσεις;
Ή έχετε αναρωτηθεί γιατί όταν βουλώνουν πονάνε;
Ακόμη έχετε αναρωτηθεί γιατί τα μωρά στις πτήσεις γκρινιάζουν και συνήθως κλαίνε κατά την προσγείωση;

Το πιο συνηθισμένο ιατρικό πρόβλημα κατά τις πτήσεις είναι η ενόχληση από τα αυτιά που μπορεί να έχει διακυμάνσεις από απλή δυσφορία μέχρι έντονο πόνο, αίσθημα βαρηκοΐας και ενίοτε ίλιγγο. Η επιστημονική ορολογία αυτής της κατάστασης ονομάζεται ακουστικό βαρότραυμα.

Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να εξηγήσω τους λόγους που προκαλούν την διαταραχή αυτή κατά τις πτήσεις, την πρόληψη και την θεραπεία της.

Ανατομία

Το έξω αυτί είναι το πτερύγιο, δηλαδή ο ανατομικός σχηματισμός που βλέπουμε, μαζί με τον έξω ακουστικό πόρο που είναι το κανάλι το οποίο καταλήγει στον τυμπανικό υμένα.
Το μέσο αυτί περιλαμβάνει το κοίλο του τυμπάνου που είναι ένας χώρος μεγέθους μπιζελιού γεμάτος αέρα και τη μαστοειδή απόφυση που είναι η οστέινη προς τα πίσω συνέχεια του κοίλου του τυμπάνου με κυψελίδες γεμάτες αέρα.
Το μέσο αυτί περιέχει την οστική αλυσίδα που είναι κινητή, αποτελείται από τα οστάρια σφύρα – άκμονα – αναβολέα και συνδέει “κινητικά” την τυμπανική μεμβράνη με το έσω αυτί.
Το έσω αυτί είναι το τελικό όργανο από αισθητήριο νευρικό ιστό για την ακοή και ισορροπία, που συλλαμβάνει τα αντίστοιχα ερεθίσματα, τα τροποποιεί σε ανάλογα ηλεκτρικά σήματα και τα προωθεί προς τον εγκέφαλο.

Το μέσο αυτί είναι εκείνο που προκαλεί δυσφορία κατά τις πτήσεις γιατί είναι μια αεροφόρος θαλάμη μέσα στο κρανίο ευαίσθητη στις αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης.

Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες κάθε φορά που καταπίνουμε ή κάθε 2η ή 3η φορά που καταπίνουμε, στο αυτί μας ακούγεται ένα ήπιο κλικ. Είναι η στιγμή που μια φυσαλίδα αέρα από το πίσω μέρος της μύτης καταλήγει στο μέσο αυτή διατρέχοντας την ευσταχιανή σάλπιγγα.                                                           Η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι ένας σωλήνας που καλύπτεται από βλεννογόνο. Το εύρος της, όταν ανοίγει είναι όσο ένα μολύβι. Η ευσταχιανή σάλπιγγα συνδέει το πίσω μέρος της μύτης με το μέσο αυτί.                                                                                                                                                                       Ο αέρας στο μέσο αυτί σταδιακά απορροφάται από τον βλεννογόνο που το καλύπτει, αλλά πολύ σύντομα αναπληρώνεται με αέρα από την ευσταχιανή σάλπιγγα κατά την κατάποση.
Με αυτό τον τρόπο η πίεση του ατμοσφαιρικού αέρα και του αέρα στο μέσο αυτί, πάνω στην τυμπανική μεμβράνη είναι η ίδια.

Εάν και εφόσον η πίεση δεν είναι ίδια δημιουργείται η αίσθηση ότι το αυτί είναι βουλωμένο.

Τι είναι αυτό που βουλώνει τα αυτιά και την ευσταχιανή σάλπιγγα.

Η ευσταχιανή σάλπιγγα μπορεί να μπλοκάρει και να βουλώσει από πολλά αίτια. Όταν αυτό συμβεί το μέσο αυτί δεν μπορεί να εξισώσει την πίεση του με την ατμοσφαιρική. Ο αέρας του έχει ήδη απορροφηθεί και εγκαθίσταται μια αρνητική πίεση που προκαλεί εισολκή (τράβηγμα) της τυμπανικής μεμβράνης προς το κοίλο του τυμπάνου.
Με αυτές τις συνθήκες η τυμπανική μεμβράνη δεν μπορεί να δονηθεί φυσιολογικά και ο ήχος αδυνατίζει ή καταργείται. Παράλληλα το όλο στρες που υφίσταται το αυτί προκαλεί πόνο. Εάν η ευσταχιανή σάλπιγγα παραμείνει κλειστή για κάποιο χρονικό διάστημα, εξιδρωματικό υγρό αναβλύζει από τον βλεννογόνο με τάση να καλύψει το χώρο του τυμπάνου, ώστε να καταργήσει το κενό.

Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ορώδης ή εκκριτική ωτίτιδα.

Η συνηθέστερη κατάσταση που προκαλεί βούλωμα της ευσταχιανής σάλπιγγας είναι το κοινό κρυολόγημα. Επίσης συχνές αιτίες είναι οι ρινικολπίτιδες και η αλλεργία.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο βλεννογόνος που καλύπτει την ευσταχιανή σάλπιγγα είναι ίδιος και συνέχεια του βλεννογόνου της μύτης. Κατά συνέπεια μια ρινική συμφόρηση οδηγεί σε συμφόρηση του μέσου αυτιού γιατί ο οιδηματώδης βλεννογόνος καταργεί την περατότητα της ευσταχιανής σάλπιγγας.           Μπορεί βέβαια να συμβεί και το αντίστροφο. Φλεγμονή του μέσου αυτιού να καταργήσει την περατότητα της ευσταχιανής γιατί προκαλεί οίδημα του βλεννογόνου.
Τα παιδιά είναι περισσότερο επιρρεπή γιατί η ευσταχιανή τους σάλπιγγα είναι πιο στενή και με οριζόντια διαδρομή.

Πως προκαλούν προβλήματα οι πτήσεις;

evaggelos-golas-orl-blog-litourgia-aftiou-ptiseis-kai-katadiseis

Κατά τις πτήσεις μερικές φορές προκαλείται αιφνίδια αλλαγή της πίεσης του ατμοσφαιρικού αέρα. Για να αισθάνεστε άνετα η ευσταχιανή σάλπιγγα πρέπει να λειτουργήσει έγκαιρα που σημαίνει να ανοίγει συχνά και αρκετά για να εξισορροπεί της αλλαγές της πίεσης.

Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αναγκαία στην κάθοδο του αεροσκάφους κατά την προσγείωση όταν από την χαμηλή πίεση της ατμόσφαιράς στην πτήση πλησιάζουμε την υψηλή πίεση του επιπέδου του εδάφους.

Σε παλαιότερες πτήσεις που τα αεροπλάνα είχαν καμπίνες επιβατών και πληρώματος ελεύθερες στις αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης το πρόβλημα ήταν μεγάλο για τους ιπτάμενους. Τα σύγχρονα αεροσκάφη διαθέτουν καμπίνες ελεγχόμενης πίεσης όπου οι μεταβολές είναι πολύ μικρότερες. Ωστόσο και σήμερα κάποιες αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση είναι αναπόφευκτες.

Στην πραγματικότητα, σε κάθε κατάσταση που προκαλείται υψομετρική αλλαγή ή αλλαγή της ατμοσφαιρικής πίεσης αναδεικνύεται το πρόβλημα. Ίσως έχετε ήδη την εμπειρία από ανσασέρ γρήγορης ανύψωσης σε υψηλά κτήρια ή σε καταδύσεις ακόμη και στο πυθμένα μιας πισίνας.
Οι δύτες και οι πιλότοι εκπαιδεύονται πώς να εξισώνουν τις αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης. Μπορείτε και εσείς να εκπαιδευτείτε ανάλογα.

Το σύνολο των εκδηλώσεων που προκαλεί η αλλαγή της ατμοσφαιρικής πίεσης στο αυτί, το οποίο δεν μπορεί να την εξισώσει και που είναι αίσθημα πληρότητας, βαρηκοΐας, πόνου και ενίοτε εμβοών και ιλίγγου ονομάζεται ακουστικό βαρότραυμα και ανάλογα της βαρύτητας του, έχει ανάγκη της ανάλογης αντιμετώπισης.

Διαβάστε εδώ το μέρος β

Ιωάννα-Ελένη (Ελεάννα) Βιρβιδάκη, PhD, CCC-SLP
Μάστερ Παθολογίας Λόγου-Ομιλίας-Κατάποσης, Πανεπ. Βοστώνης, Η.Π.Α.
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπ. Ιωαννίνων
email: info@virvidaki.gr

Βιογραφικό.
H Ελεάννα Βιρβιδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ έλκει την καταγωγή της από τα Χανιά. Το 1994 ξεκίνησε τον κύκλο των σπουδών της στην Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών με προπτυχιακές
σπουδές ιατρικής κατεύθυνσης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από το Boston University (MSc). Το 2001 απέκτησε το δίπλωμα της κλινικής επάρκειας (Certificate of Clinical Competence) στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από την Αμερικάνικη Ένωση Λογοπαθολόγων και Ακοολόγων (ΑSHA), της οποίας παραμένει ενεργό μέλος έως και σήμερα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πριν την επιστροφή της στην Ελλάδα, εργάσθηκε ως υπεύθυνη λογοπαθολόγος σε μεγάλες μονάδες αποκατάστασης νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και κατάποσης ενώ παράλληλα προσέφερε
εθελοντικά τις υπηρεσίες της στην κλινική λογοπαθολογίας του Massachusetts General Hospital. To 2003 επέστρεψε στην Αθήνα όπου συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και την Μονάδα Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. Έχει συμμετάσχει με πολυάριθμες ανακοινώσεις ως προσκεκλημένη εισηγήτρια και συντονίστρια σε διαλέξεις και στρογγυλές τράπεζες σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, με επίκεντρο εισηγήσεων στην αξιολόγηση και αποκατάσταση νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και σίτισης-κατάποσης (δυσφαγίας). Από τα τέλη του 2009, λειτουργεί το ιδιωτικό της γραφείο στα Ιωάννινα, σήμερα ως επιστημονική υπεύθυνη της διερευνημένης διεπιστημονικής ομάδας «Λογοποίηση». Μεταξύ του 2009-2015, επιτέλεσε το διδακτικό της έργο στο τμήμα λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Ηπείρου ως έμμισθη επιστημονική συνεργάτης ενώ τελευταία, αποτελεί ακαδημαϊκή υπότροφο των τμημάτων λογοθεραπείας των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων. Κλινικά, ασχολείται με
παιδιά, εφήβους, ενήλικες και υπερήλικες με διαταραχές ομιλίας και λόγου/γλώσσας, ενώ τα κύρια κλινικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στους τομείς αποκατάστασης λόγου-ομιλίας και σίτισης- κατάποσης σε επίκτητες νευρολογικές βλάβες. Σήμερα, είναι διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με αντικείμενο τον προσυμπτωματικό έλεγχο κατάποσης στο οξύ αγγειακό
εγκεφαλικό επεισόδιο.