Η ρινική συμφόρεση, η απόφραξη, το μπούκωμα και η κατάργηση της ρινικής αναπνοής είναι από τα αρχαιότερα και πιο επίμονα αναπνευστικά ενοχλήματα.

Σε μερικά άτομα αποτελεί απλό ενόχληση χωρίς ιδιαίτερη σημασία, ενώ για άλλα αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα δυσφορίας που διαταράσσει την ποιότητα της ζωής τους.

Οι αιτίες της ρινικής απόφραξης έχουν διακριθεί σε τέσσερις κατηγορίες. αναγνωρίζεται ότι υπάρχει αλληλοεπικάλυψη μεταξύ αυτών των κατηγοριών και δεν είναι ασυνήθιστο σε ένα ασθενή να συνυπάρχουν περισσότερες της μιας αιτίες.

Ανατομικές διαταραχές

Εδώ περιλαμβάνονται οι ανατομικές ανωμαλίες της μύτης και του ρινικού διαφράγματος. Το ρινικό διάφραγμα είναι ένας επίπεδος, λεπτός, χόνδρο-οστέινος σχηματισμός που καλύπτεται από βλεννογόνο και χωρίζει την μύτη σε δυο θαλάμες τους ρώθωνες. Ο σκελετός της μύτης ( της ρινικής πυραμίδας ) αποτελείται κυρίως από τα ρινικά οστά τα οποία επίσης μπορεί να εμφανίζουν ανατομικές ανωμαλίες. Οι ανατομικές ανωμαλίες του διαφράγματος, αλλά και των ρινικών οστών συνήθως οφείλονται σε τραυματισμούς που μπορεί να έχουν συμβεί κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Οι τραυματισμοί μπορεί να έχουν συμβεί πολλά χρόνια πριν, ακόμη και στην παιδική ηλικία και να έχουν ξεχαστεί. Είναι γεγονός ότι το 7% των νεογνών υφίστανται αξιοσημείωτους τραυματισμούς της μύτης απλά και μόνο από τους χειρισμούς του τοκετού και θεωρείται απίθανο στη διάρκεια της ζωής μας, να μη τραυματίσουμε τη μύτη μας τουλάχιστον μια φορά.

Κατά συνέπεια ανατομικές ανωμαλίες της ρινικής πυραμίδας, αλλά και σκολιώσεις του ρινικού διαφράγματος, είναι ένα φαινόμενο που συχνά το συναντάμε.

Οι ανωμαλίες αυτές όταν έχουν επιπτώσεις στη ρινική αναπνοή αντιμετωπίζονται χειρουργικά με επιτυχία και το αποτέλεσμα είναι μόνιμο. Η συνηθέστερη αιτία ρινικής απόφραξης στα παιδιά είναι υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια).

Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις είναι μια ευμεγέθη νησίδα αδενοειδή ιστού, όπως είναι οι αμυγδαλές και βρίσκονται στο πίσω μέρος της μύτης, στον επιφάρυγγα, πάνω από τη μαλακή υπερώα. Παιδιά με πρόβλημα υπερτροφίας αδενοειδών εκβλαστήσεων αναπνέουν με θόρυβο, κυρίως στον ύπνο ή ακόμη και ροχαλίζουν και έχουν ιδιαίτερη κινητικότητα, ανησυχία, στο κρεβάτι κατά την διάρκεια του ύπνου.

Έχουν επίμονη στοματική αναπνοή, αναπτύσσουν πρόσωπο με χαρακτηριστική έκφραση, το αδενοειδές προσωπείο και παρουσιάζουν ανωμαλίες στην ανατολή και σύγκλιση των δοντιών.

Ανάλογα με τη βαρύτητα του προβλήματος πολλές φορές η χειρουργική αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) αλλά και των υπερτροφικών αμυγδαλών αποτελεί θεραπευτικό μονόδρομο για την μόνιμη αποκατάσταση της αναπνοής στα φυσιολογικά επίπεδα.

Άλλοι λόγοι απόφραξης με την έννοια του ανατομικού κωλύματος, είναι η πιθανή ανάπτυξη όγκων της μύτης ή ξένα σώματα.

Τα παιδία συνηθίζουν να βάζουν ξένα σώματα στη μύτη τους όπως μπιζέλια, ξηρούς καρπούς, κουκούτσι από κεράσι, μικρά κουμπιά, χάντρες, μικρά κομμάτια από πλαστικά παιχνίδια ή κομμάτια από αφρολέξ, χαρτί περιτυλίγματος, εφημερίδα, κοκ.

Εάν παρατηρήσετε επίμονη, δύσοσμη έκκριση, βρώμικου υγρού από το ένα ρουθούνι, η πιθανότητα ξένου σώματος είναι μάλλον σίγουρη και το παιδάκι πρέπει να ελεγχθεί από ΩΡΛ.

…. Ας δούμε και τι είναι οι Φλεγμονές της Μύτης.