Η ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΙΑΣΗ (ΜΕΡΟΣ Β)

Η ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΙΑΣΗ (ΜΕΡΟΣ Β)

Συνεχίζοντας από το μέρος α:

Δύσπνοια. Παρουσιάζεται σε κάθε κατάσταση, η οποία προκαλεί μερική απόφραξη του λάρυγγα, προσωρινή είτε χρόνια, όπως είναι:

  • Λαρυγγίτιδες
  • Τραυματισμοί
  • Οιδήματα
  • Ξένα σώματα
  • Νεοπλάσματα

Συριγμός. Μπορεί να εμφανιστεί, αμέσως μετά την γέννηση ή και αργότερα, στα βρέφη και τα παιδιά. Προκαλείται:

  • Από συγγενείς παθήσεις του λάρυγγα όπως οι κύστες, η λαρυγγομαλακία, η λαρυγγική μεμβράνη
  • Από οξείς φλεγμονές, όπως η οξεία λαρυγγίτιδα, η αφυλαξία
  • Από ξένα σώματα
  • Από όγκους, όπως τα πολλαπλά θηλώματα και τα αιμαγγειώματα

Δυσκαταποσία. Εκδηλώνεται συνήθως σε παθήσεις της επιγλωττίδας όπως:

  • Η οξεία επιγλωττίτιδα
  • Η οξεία φαρυγγολαρυγγίτιδα
  • Τα νεοπλάσματα της επιγλωττίδας

Πόνος. Εμφανίζεται σε φλεγμονές του λάρυγγα όπως:

  • Λαρυγγίτιδες – επιγλωττίτιδες
  • Ξένα σώματα
  • Τραυματισμούς
  • Νεοπλάσματα

Αιμορραγία εκδηλώνεται με την μορφή αιμόφυρτων πτυέλων. Σπάνια έχει άμεση σχέση με παθήσεις του λάρυγγα. Κακοσμία από τον λάρυγγα σπάνια εμφανίζεται. Συνήθως, οφείλεται σε ανάπτυξη ελκο-μεμβρανωδών εστιών όπως:

  • Στη διφθερίτιδα
  • Σε μικροβιακές υπογλωττιδικές λαρυγγίτιδες
  • Σε εξελκωμένα καρκινώματα με νεκρωτικές εστίες

Διαταραχές της αρχιτεκτονικής του τραχήλου:

  • Τραυματισμοί
  • Λαρυγγοκήλες
  • Μεγάλα διηθητικά καρκινώματα
  • Επιχώριες μεταστάσεις λεμφαδένων

Με τις διαταραχές της αρχιτεκτονικής συνυπάρχει, συνήθως, βραχνάδα και δύσπνοια. Γίνεται προφανές ότι τα συμπτώματα των παθήσεων του λάρυγγα, μόνα ή με όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, μπορεί να αφορούν την οποιαδήποτε πάθηση, αλλά οπωσδήποτε και τα νεοπλάσματα.Η εμμονή και η προοδευτική επιδείνωση των συμπτωμάτων πρέπει έγκαιρα να οδηγούν στη ιατρική εξέταση.

Η ταξινόμηση των παθήσεων του λάρυγγα δεν διαφέρει από την ανάλογη ταξινόμηση του όποιου ζωτικού οργάνου του οργανισμού μας.

Έτσι διακρίνουμε:

  • Συγγενείς παθήσεις
  • Κακώσεις
  • Φλεγμονές οξείες και χρόνιες
  • Καλοήθεις εκφυλιστικής παθήσεις
  • Νευρολογικές διαταραχές
  • Νεοπλάσματα του λάρυγγα καλοήθη και κακοήθη

Η σημερινή μας προσέγγιση έχει στόχο την έγκαιρη διάγνωση των νεοπλασμάτων του λάρυγγα. Ιδιαίτερα εκείνων που εμφανίζουν κακοήθη συμπεριφορά. Γιατί, αν πρώιμα διαγνωστούν και αντιμετωπισθούν, οπωσδήποτε θεραπεύονται και σε μεγάλο ποσοστό, επιτυγχάνεται η πλήρη ίαση.

Στατιστικά δεδομένα

Η συχνότητα του καρκίνου του λάρυγγα, σε σχέση με τους κακοήθεις όγκους των υπόλοιπων οργάνων του σώματος, ανέρχεται διεθνώς στο 4%. Σε σχέση με τους όγκους κεφαλής και τραχήλου, είναι ο συχνότερος όγκος και η συχνότητα ανέρχεται στο 50%. Η συχνότητα διαφέρει από χώρα σε χώρα και εμφανίζει μεγάλη υπεροχή σε χώρες όπου το κάπνισμα είναι 
ιδιαίτερα διαδεδομένο. Στη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι άνδρες παρουσιάζουν τουλάχιστον πενταπλάσια συχνότητα ως προς τις γυναίκες. Η αναλογία αυτή πριν 30 χρόνια ήταν 15:1. Στη χώρα μας, η νόσος εξακολουθεί να είναι σπάνια 
στον γυναικείο πληθυσμό. Υπολογίζεται ότι 200.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους εξαιτίας του καρκίνου του λάρυγγα. Η νόσος εμφανίζεται σπάνια σε ηλικίες κάτω των 30 ετών, ενώ συνηθέστερη ηλικία εμφάνισης της, είναι μεταξύ των 50 και 70 χρόνων.

 

    Διαβάστε εδώ το μέρος γ

Ιωάννα-Ελένη (Ελεάννα) Βιρβιδάκη, PhD, CCC-SLP
Μάστερ Παθολογίας Λόγου-Ομιλίας-Κατάποσης, Πανεπ. Βοστώνης, Η.Π.Α.
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπ. Ιωαννίνων
email: info@virvidaki.gr

Βιογραφικό.
H Ελεάννα Βιρβιδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ έλκει την καταγωγή της από τα Χανιά. Το 1994 ξεκίνησε τον κύκλο των σπουδών της στην Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών με προπτυχιακές
σπουδές ιατρικής κατεύθυνσης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από το Boston University (MSc). Το 2001 απέκτησε το δίπλωμα της κλινικής επάρκειας (Certificate of Clinical Competence) στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από την Αμερικάνικη Ένωση Λογοπαθολόγων και Ακοολόγων (ΑSHA), της οποίας παραμένει ενεργό μέλος έως και σήμερα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πριν την επιστροφή της στην Ελλάδα, εργάσθηκε ως υπεύθυνη λογοπαθολόγος σε μεγάλες μονάδες αποκατάστασης νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και κατάποσης ενώ παράλληλα προσέφερε
εθελοντικά τις υπηρεσίες της στην κλινική λογοπαθολογίας του Massachusetts General Hospital. To 2003 επέστρεψε στην Αθήνα όπου συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και την Μονάδα Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. Έχει συμμετάσχει με πολυάριθμες ανακοινώσεις ως προσκεκλημένη εισηγήτρια και συντονίστρια σε διαλέξεις και στρογγυλές τράπεζες σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, με επίκεντρο εισηγήσεων στην αξιολόγηση και αποκατάσταση νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και σίτισης-κατάποσης (δυσφαγίας). Από τα τέλη του 2009, λειτουργεί το ιδιωτικό της γραφείο στα Ιωάννινα, σήμερα ως επιστημονική υπεύθυνη της διερευνημένης διεπιστημονικής ομάδας «Λογοποίηση». Μεταξύ του 2009-2015, επιτέλεσε το διδακτικό της έργο στο τμήμα λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Ηπείρου ως έμμισθη επιστημονική συνεργάτης ενώ τελευταία, αποτελεί ακαδημαϊκή υπότροφο των τμημάτων λογοθεραπείας των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων. Κλινικά, ασχολείται με
παιδιά, εφήβους, ενήλικες και υπερήλικες με διαταραχές ομιλίας και λόγου/γλώσσας, ενώ τα κύρια κλινικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στους τομείς αποκατάστασης λόγου-ομιλίας και σίτισης- κατάποσης σε επίκτητες νευρολογικές βλάβες. Σήμερα, είναι διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με αντικείμενο τον προσυμπτωματικό έλεγχο κατάποσης στο οξύ αγγειακό
εγκεφαλικό επεισόδιο.