ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΒΟΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΒΟΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η ‘ορμόνη της αγάπης’ μπορεί να ανακουφίσει ασθενείς που βασανίζονται από εμβοές
Προκαταρκτικά αποτελέσματα μικρού δείγματος από επιστημονική μελέτη που εξελίσσεται στη Βραζιλία αφήνουν αισιόδοξες ενδείξεις ότι η ωκυτοκίνη μπορεί να μετριάσει τις εμβοές των ώτων.

egolas-agapi-emvoes-prostasia

Sept. 22, 2016 (HealthDay News) – Τα άτομα που πάσχουν από εμβοές ώτων , δηλαδή τα άτομα που έχουν μια αίσθηση επίμονου ενοχλητικού θορύβου στα αυτιά τους ή στο κεφάλι τους, ο οποίος στη διεθνή ορολογία χαρακτηρίζεται ως tinnitus ή ringing ear, μπορεί να έχουν σημαντική ανακούφιση — εάν τους χορηγηθεί η ορμόνη ωκυτοκίνη σε μορφή ρινικών ψεκασμών . Αυτά είναι τα πρώτα συμπεράσματα από ιατρική έρευνα που εξελίσσεται σήμερα στη Βραζιλία.

 

 

Σε τι μας ωφελεί η “ορμόνη της αγάπης”;

Η ωκυτοκίνη που διεθνώς χαρακτηρίζεται ως «ορμόνη της αγάπης, love Hormone», επειδή προωθεί την κοινωνικότητα και τα θετικά ανθρώπινα συναισθήματα, φαίνεται ότι μπορεί να αναχαιτίσει την ένταση ή και αυτές καθ εαυτές τις εμβοές των ώτων.
Ο διευθυντής της ΩΡΛ κλινικής του Πανεπιστημιακού Κρατικού Νοσοκομείου του Sao Paolo καθηγητής Dr. Andreia Azevedo, ο οποίος ηγείται της συγκεκριμένης μελέτης, ισχυρίζεται ότι η ωκυτοκίνη έχει δράση στον κοχλία και τον εγκέφαλο και μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία των εμβοών και να παρέχει άμεση ανακούφιση», .
Ο μηχανισμός με τον οποίο η ωκυτοκίνη δρα για να ανακουφίσει τις εμβοές δεν είναι σαφής. Φαίνεται ότι η δράση της έχει σχέση με τους ντοπαμινικούς υποδοχείς και επηρεάζει τη λειτουργία του κοχλία με ρυθμιστικές επιδράσεις στην ενδολέμφο, ενώ παράλληλα επηρεάζει και τα φλοιώδη κέντρα του εγκεφάλου.

Κατά την θεραπεία υπήρξαν ασθενείς οι οποίοι ανέφεραν εξαφάνιση των εμβοών ή σταθερή υποχώρηση της έντασης σε επίπεδο που να μη ενοχλούν. Σε άλλους ασθενείς, οι εμβοές επανέκαμψαν στα γνωστά επίπεδα έντασης μετά το πέρας της φαρμακευτικής χορήγησης.

Αν και η χορήγηση της ωκυτοκίνης θεωρείται ασφαλής, απαιτείται χρόνος για να διερευνηθεί το ενδεχόμενο παρενεργειών σε παρατεταμένη χορήγηση και να εδραιωθεί ο ρόλος της στη θεραπεία των εμβοών.
Για την μελέτη αυτή χορηγήθηκε με διαρρινικούς ψεκασμούς σε κάθε ρώθωνα, ωκυτοκίνη και placebo (αποσταγμένο νερό), με τυχαία επιλογή, σε 17 άτομα με εμβοές, ηλικίας μέχρι 63 ετών. Οι εθελοντές της μελέτης αξιολόγησαν τα συμπτώματά τους μετά 30 λεπτά και μετά 24 ώρες από τη χορήγηση του φαρμάκου.
Οι ασθενείς που έλαβαν ωκυτοκίνη ανέφεραν αξιοσημείωτη υποχώρηση των εμβοών σε σχέση με αυτούς στους οποίους χορηγήθηκε εικονικό φάρμακο.

Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Ωτορινολαρυγγολογίας – Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου στο Σαν Ντιέγκο. Η μελέτη παρουσιάστηκε ως προκαταρκτική έρευνα και δεν έχει δημοσιευτεί ακόμη σε επιστημονικό περιοδικό.
Η ερευνητική ομάδα διεξάγει πρόσθετες μελέτες για να διαπιστωθεί αν αυξανόμενες δόσεις ωκυτοκίνης μπορούν να βελτιώσουν ή και να επιμηκύνουν την απάντηση και ελπίζει ότι τα αποτελέσματα αυτών των μελετών θα αυξήσουν το ενδιαφέρον για το φάρμακο και θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες τυχαιοποιημένες μελέτες
Το θέμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί ένας στους 10 Αμερικανούς πάσχει από εμβοές. Η διαταραχή χαρακτηρίζεται από την υποκειμενική αντίληψη ήχων που δεν υπάρχουν στο περιβάλλον.. είναι ήχοι που μιμούνται κουδούνισμα, βούισμα, γρύλισμα, σφύριγμα. κλπ.
Για τους ανθρώπους που υποφέρουν από εμβοές, ο θόρυβος είναι τόσο ενοχλητικός ώστε να διαταράσσει τη λειτουργία της σκέψης, τα συναισθήματα, την ακοή, τον ύπνο, τη συγκέντρωση και την αποδοτικότητα στη δουλειά.
(JAMA Ωτορινολαρυγγολογία – Head & Neck Surgery 21η Ιουλίου 2016)

Ο Dr. Darius Koha, διευθυντής του νευρο-ωτολογικού τμήματος του Lenox Hill Hospital and Manhattan Eye, Ear, and Throat Hospital της Νέας Υόρκης, αναφέρθηκε σχετικά με την συγκεκριμένη έρευνα και ισχυρίστηκε ότι οι έρευνες που στοχεύουν στη θεραπεία των εμβοών είναι καλοδεχούμενες γιατί μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συγκεκριμένη αποτελεσματική θεραπεία.
Ωστόσο διατηρεί επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα της ωκυτοκίνης στην θεραπεία των εμβοών. “Υπάρχει τόσο μεγάλη πληθώρα θεραπευτικών σχημάτων για τις εμβοές που δοκιμάστηκαν με ενθουσιασμό και τελικά απογοήτευσαν”.
Κάθε φορά που για μια πάθηση προτείνονται χιλιάδες θεραπευτικά πρωτόκολλα, αποδεικνύεται τελικά ότι κανένα από αυτά δεν λειτουργεί επαρκώς, γιατί αν λειτουργούσε θα καθιερωνόταν.
Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας, λόγω του μεγέθους της, δεν επαρκούν για να εδραιώσουν την αποτελεσματικότητα της χορήγησης της ωκυτοκίνης στον έλεγχο των εμβοών.

Τα ερωτήματα από τη χορήγηση της “ορμόνης της αγάπης” είναι πολλά:

Είναι πιθανό να έχει καλό αποτελέσμα; Ναι
Είναι πιθανό το αποτέλεσμα να είναι ένα εικονικό αποτέλεσμα; Ναι
Το μέγεθος της μελέτης είναι ανεπαρκές για να στοιχειοθετήσει βέβαια συμπεράσματα
Επιπρόσθετα η χορήγηση της ορμόνης μπορεί να έχει παρενέργειες όπως σοβαρές αρρυθμίες, ασυνήθιστη χαμηλή πίεση ή υπερτασικά επεισόδια, αλλεργικές αντιδράσεις, βρογχόσπασμο, ναυτία και εμέτους.
Οι ασθενείς που υποφέρουν από εμβοές ώτων είναι πολύ παρακινδυνευμένο να λαμβάνουν με δική τους πρωτοβουλία ωκιτοκίνη ελπίζοντας σε θεραπευτικό αποτέλεσμα. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη. Δεν γνωρίζομε ακόμη αν τα πιθανά θεραπευτικά αποτελέσματα θα είναι μακροπρόθεσμα. Και δεν γνωρίζουμε την πιθανότητα να έχουμε σοβαρές παρενέργειες από τη μακροχρόνια χρήση του φαρμάκου.

Μετά αυτή την ενημέρωση και ως προσωπική άποψη, έχω να προτείνω τα εξής:

Μέχρι να αποδοθούν στη δημοσιότητα σαφή αποτελέσματα από τη δράση της ωκυτοκίνης στις εμβοές, ας προτρέπουμε τους ασθενείς μας να παράγουν ενδογενή ωκυτοκίνη. Έτσι κι αλλιώς έχουμε ανάγκη από επαρκή επίπεδα της ορμόνης αγάπης
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες έρευνες, η ωκυτοκίνη εκτός από την περίοδο του τοκετού και τη γαλουχίας, εκκρίνεται και κάθε φορά που κάνουμε πράξεις εκτίμησης, γενναιοδωρίας, αναπτύσσουμε στοργική συμπεριφορά προς το περιβάλλον μας, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, αναπτύσσουμε ουσιαστικές αληθινές φιλικές και αισθηματικές σχέσεις. Η επαφή μας με τους ανθρώπους και τα ζώα, το ακούμπισμα με τον άλλον, ανεβάζουν τα επίπεδα της ωκυτοκίνης.

Επιπρόσθετα, φαίνεται ότι πίσω από τα οφέλη για την υγεία που προκύπτουν από το μασάζ, το βελονισμό, τον διαλογισμό κρύβεται η αύξηση της έκκρισης ωκυτοκίνης.

egolas ormoni agapis prostasia apo emvoes

Δεσμοί αγάπης που όλοι μας δημιουργούμε με φίλους, εραστές , ερωμένες, δασκάλους, συναδέλφους, σκύλους, γάτες, ακόμη και με τα Θεία, φαίνεται ότι ευοδώνουν την αύξηση των επιπέδων της ωκυτοκίνης.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον εαυτό μας να αγαπήσει, να συγχωρέσει, να πονέσει τον άλλο, να χαρεί, να ενθουσιαστεί, να συγκινηθεί, να κλάψει, να γελάσει. Και τότε ίσως τα υψηλά επίπεδα της ωκυτοκίνης, βοηθήσουν το πρόβλημα των εμβοών μας.

 

SOURCES: Andreia Azevedo, M.D., department of otolaryngology, Universidade Federal de Sao Paulo, Brazil; Darius Kohan, M.D., chief, otology/neurotology, Lenox Hill Hospital, and Manhattan Eye, Ear, and Throat Hospital, New York City; Sept. 22, 2016, presentation, meeting, American Academy of Otolaryngology–Head and Neck Surgery, San Diego, Calif

 

Ιωάννα-Ελένη (Ελεάννα) Βιρβιδάκη, PhD, CCC-SLP
Μάστερ Παθολογίας Λόγου-Ομιλίας-Κατάποσης, Πανεπ. Βοστώνης, Η.Π.Α.
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπ. Ιωαννίνων
email: info@virvidaki.gr

Βιογραφικό.
H Ελεάννα Βιρβιδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ έλκει την καταγωγή της από τα Χανιά. Το 1994 ξεκίνησε τον κύκλο των σπουδών της στην Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών με προπτυχιακές
σπουδές ιατρικής κατεύθυνσης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από το Boston University (MSc). Το 2001 απέκτησε το δίπλωμα της κλινικής επάρκειας (Certificate of Clinical Competence) στην Παθολογία Λόγου και Ομιλίας από την Αμερικάνικη Ένωση Λογοπαθολόγων και Ακοολόγων (ΑSHA), της οποίας παραμένει ενεργό μέλος έως και σήμερα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πριν την επιστροφή της στην Ελλάδα, εργάσθηκε ως υπεύθυνη λογοπαθολόγος σε μεγάλες μονάδες αποκατάστασης νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και κατάποσης ενώ παράλληλα προσέφερε
εθελοντικά τις υπηρεσίες της στην κλινική λογοπαθολογίας του Massachusetts General Hospital. To 2003 επέστρεψε στην Αθήνα όπου συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και την Μονάδα Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. Έχει συμμετάσχει με πολυάριθμες ανακοινώσεις ως προσκεκλημένη εισηγήτρια και συντονίστρια σε διαλέξεις και στρογγυλές τράπεζες σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, με επίκεντρο εισηγήσεων στην αξιολόγηση και αποκατάσταση νευρογενών διαταραχών επικοινωνίας και σίτισης-κατάποσης (δυσφαγίας). Από τα τέλη του 2009, λειτουργεί το ιδιωτικό της γραφείο στα Ιωάννινα, σήμερα ως επιστημονική υπεύθυνη της διερευνημένης διεπιστημονικής ομάδας «Λογοποίηση». Μεταξύ του 2009-2015, επιτέλεσε το διδακτικό της έργο στο τμήμα λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Ηπείρου ως έμμισθη επιστημονική συνεργάτης ενώ τελευταία, αποτελεί ακαδημαϊκή υπότροφο των τμημάτων λογοθεραπείας των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων. Κλινικά, ασχολείται με
παιδιά, εφήβους, ενήλικες και υπερήλικες με διαταραχές ομιλίας και λόγου/γλώσσας, ενώ τα κύρια κλινικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στους τομείς αποκατάστασης λόγου-ομιλίας και σίτισης- κατάποσης σε επίκτητες νευρολογικές βλάβες. Σήμερα, είναι διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με αντικείμενο τον προσυμπτωματικό έλεγχο κατάποσης στο οξύ αγγειακό
εγκεφαλικό επεισόδιο.